De nachtrust wordt ernstig verstoord zodra er om half 5 gehuil uit de babyfoon komt. Annemijn doet nog pogingen om Emmelie verder te laten slapen, maar geeft het al gauw op. De kleine frup mag bij papa en mama in het grote bed verder slapen. Ze vind het even onwennig maar kruipt lekker tegen papa aan en krijgt streeltjes. Na een paar minuten valt ze heerlijk in slaap. Voor mij is het een ander verhaal. Ik ben wakker genoeg om op te willen staan, het probleem zit ehm nu in de kleine frup die op m’n elleboog slaapt. Gelukkig draait ze na een tijdje om en kan ik opstaan.

Het is vandaag vrijdag, we hebben besloten om vanmiddag Gerardmer even in te gaan. Verder blijven we op en rond de camping. Ik maak gebruik van de vroege ochtenduurtjes om de ‘New Music Friday’ lijst van Spotify door te nemen en er leuke muziek voor JWL uit te halen. Een wekelijkse bezigheid waar ik normaal een paar dagen voor uit trek. Vandaag rond ik de lijst om kwart voor 9 af, precies wanneer Annemijn en Emmelie wakker worden.

Emmelie besluit na het ontbijt dat t de hoogste tijd is voor de speeltuin. Zodra ze voet aan de grond krijgt wandelt ze direct naar boven toe. De weg hoeven we haar niet meer te wijzen. Aangekomen in de speeltuin stapt ze regelrecht op de schommel af en grijpt hem met beide handen vast. Het klinkt meteen ‘Papaa, Papaaa’. Of we haar er in willen tillen en vervolgens duwen graag.

Na de lunch en het middagslaapje besluiten we een kijkje te gaan nemen in Gerardmer. Helaas biedt de “boulevard”, voor zover je het zo kunt noemen met 1 terrasje, weinig vermaak. Zwemmen zit er hier niet echt in want de strandjes zijn schaars en bijzonder klein. Uiteindelijk nemen we plaats op het terras en genieten van een koude cola en voor José komt de ober een mocktail brengen. Na een aantal drukke dagen is zo’n rustdagje best fijn. Morgen weer ruimte voor avontuur.