Even na half 7 hoor ik geklets en gekraai de woonkamer binnen dringen. Als ik de deur open zwaai word ik begroet door een vrolijk kijkend frupje. We nemen nog even de tijd voor een klein pyjamafeestje. In slaapzak gehuld zitten we op de bank met de beer te knuffelen. Dit zijn van die fijne momenten waar je hart zich even kan vullen met liefde. Er verschijnt een grote glimlach op haar gezicht als de andere slaapkamerdeur open zwaait en Annemijn tevoorschijn komt. Om de dag optimaal te beginnen wek ik ook de ‘Bose Jukebox’ en vul het huisje met de nieuwste uitzending van ‘Wakeup Call’. Ook op vakantie kunnen we gewoon genieten van JWLradio.
Vandaag zetten we koers naar Hunawhir. Een klein gehuchtje met twee hele leuke toeristische trekpleisters. Het is vandaag woensdag dus u zult zich direct realiseren waar we heen gaan. Juist ja, de ooievaars. Op de achterbank doet José verwoede pogingen om Emmelie te vermaken op deze rit. We zitten zo’n vijf kwartier in de auto maar al na 10 minuten lijkt ze uitgekeken op haar speelgoed. Er worden liedjes gezongen en zelfs oma speelt nog even met het speelgoed. Dat laatste lijkt tot het grootste vermaak van de ochtend te behoren. Toch wint frup de strijd en krijgt ons zover dat ze mag genieten van de avonturen van Kikker en zijn vriendjes.
Het is tegen kwart voor 11 als we aankomen bij de hoofdact van vandaag, het NaturOparC. Vlak na de ingang spot ik de mascotte van het park, Nautilus de otter, het souvenir wat we jaren geleden bij het vorige bezoek hebben aangeschaft. Het park is aanzienlijk opgeknapt sinds de vorige keer. Niet omdat het in vervallen staat was maar er waren nog veel meer mogelijkheden. Het rondje is uitgebreid met allerlei extra paadjes. Binnen de kortste keren vliegt Annemijn een avonturenpaadje op waar Dokus jaloers van zou worden. Ik hoor enthousiasme vanachter het struikgewas vandaan komen. De spanning neemt enigszins toe als er over een wiebelig plateau gelopen moet worden, maar uiteindelijk zal ze zegevieren en komt er een blije en trotse Annemijn tevoorschijn.
Een nieuwe toevoeging sinds vorige keer is de uitkijktoren, deze dient uiteraard beklommen te worden. Als we boven de bomen uitstijgen worden we begroet met een prachtig uitzicht op een viertal ooievaarsnesten waar druk gezorgd wordt voor hongerige kuikens. Vooraf moesten we geloven dat José niet onder de indruk zou zijn van een paar vogels want ooievaars hebben we tenslotte in Leusden ook. Boven op de uitkijktoren blijkt niets van dat alles op waarheid berust. Ze raakt niet uitgepraat over hoe bijzonder ze dit uitzicht vindt en er worden wel 100 foto’s gemaakt.
We vervolgen de route en komen aan bij een stellage waar een Franse madam luidkeels staat te oreren. De vrouw zelf is overigens onzichtbaar maar ik heb het vermoeden dat er ergens een aantal speakers verstopt zijn. De stellage bevat een ingewikkeld gangenstelsel waar volgens de bordjes een reuze hamster in woont. Nu doet het beestje zijn naam eer aan want we hebben hem al gauw gevonden. Emmelie kan haar geluk niet op want de reuze hamster woont diep in zijn kunstmatige holletje. Zo diep dat hij oog in oog komt te staan met een klein enthousiast kindje. Zich niet tegenhoudend door eventuele taalbarriéres roept ze ‘DAAARR!!’ naar een Frans kindje wat net aan komt lopen. Samen genieten ze van het pluizige uitzicht. De hamster kijkt nog eens op waarna hij/zij zich weer in een diepe slaap stort.
Bij het volgende verblijf ontdekken we de spreekbeurthoudende madam. Het is de ‘animal meeting’ van 11.00 bij de otters. Nautilus en zijn vriendjes zwemmen speels door de vijver en krijgen hier en daar nog eens een visje van hun verzorgers. Een groep van zo’n 20 homo sapiens staan de andere diersoort te aanschouwen. Nu kan ik er zelfs in mijn beste Frans geen touw aan vast knopen dus ik wandel maar wat rond en bekijk de bordjes.
In mijn leven ben ik voor de tweede maal bij een dierenverblijf waar volgens alle informatiebordjes wasberen zouden moeten wonen. Niet lang geleden verbleef ik in een CenterParcs waar een wasberenverblijf op de kinderboerderij zat. Net als in het CenterParcs tonen de pluizige diefjes zich hier niet. Ik krijg langzamerhand het vermoeden dat wasberen mythische wezens zijn die in het rijtje met eenhoorns thuishoren. Dan genieten we maar van het mooi aangelegde verblijf met boomstammen en andere natuurlijke obstakels. We worden nog wel getrakteerd op een vogeltje wat de kooi in vliegt die midden in het wasbeerverblijf is opgehangen.
Om de hoek van de wasberen is een vijver aangelegd waar de bevers van het park wonen. De vijver trekt niet alleen de knagende bewoners aan maar is ook de thuisbasis voor een groot aantal eenden en ganzen soorten. De natuur woont hier harmonieus met samen. De bevers wandelen en zwemmen in alle rust door hun woonomgeving. Ik word er helemaal zen van. Bij de buren valt ook het een en ander te aanschouwen. Ook hier vormt een vijver de leefomgeving van de inwoners. We dalen een trapje af waarna we voor een glazenwand komen te staan. Aan de bovenzijde van het glas vallen een aantal kleurige eenden te zien. De onderzijde van het glas biedt uitzicht op vissen en andere waterdiertjes. Sommige van de vissen zijn behoorlijk groot, terwijl er ook miniscule diertjes rond zwemmen. Voor de laatste categorie heeft NaturOParC een oplossing verzonnen. Er bungelt een vergrootglas bij het raam. Zo kunnen we ook de kleinste bewoners goed bekijken.
De wandeling eindigt op het plein bij de horeca. Dit is niet de enige attractie die het plein te bieden heeft. Hier kan men de kraamkamer van het park bezoeken. Deze kraamkamer ligt overigens niet vol met baby’s die nog op hun bezorging wachten. Hier zijn een drietal nesten neergezet waar ooievaarskuikens van dichtbij te bewonderen zijn. Emmelie bekijkt de vogels eens goed en besluit er weinig van te snappen. De steentjes van het grindpad lijken haar daarentegen onvoorstelbaar aantrekkelijk. Voor de lunch nemen we plaats aan een van de picknicktafels die het plein rijk is. Hier onder de luifel worden we afentoe begroet door een ooievaar die als VVV-duif tussen de tafels heen en weer scharrelt. Dit trekt wel de aandacht en zodra ze de kans krijgt rent Emmelie achter de vogel aan. Als kat en muis zoeven de twee over het plein en Annemijn rent er achter aan om de vogel te verlossen van deze gedwongen gymoefening. Gelukkig vind ze afleiding bij de vissen. Er is een laag raampje waarbij ze ze allemaal voorbij ziet komen. Het klinkt met grote regelmaat: “WAUW!” en “DAARR!”.
Als we het park verlaten stappen we weer in de auto. De volgende bestemming is wel 3 minuten rijden aldus Google Maps. Twee keer rechts en we komen aan bij de vlindertuin van Hunawhir. Nadat we ook hier afrekenen bij de kassa stappen we de kas binnen. De binnentuin biedt huisvesting aan misschien wel 300 vlinders. Er staan schalen met fruit waar ze op zitten te eten en verder allerhande planten waar ze tussendoor fladderen. Annemijn geniet van mijn walgende blik wanneer er weer zo’n insect voorbij komt waaien. Ik vraag me nog maar eens af wat men nou precies zo leuk vind aan vlinders. Het enige wat ik kan zien wanneer ze in de buurt komen is hun lijfje wat tussen die vleugels in hangt. Niet zo prettig om op je te hebben. Als we de 300 gevleugenden hebben aanschouwen is het tijd om huiswaarts te keren.
De middag op de camping besteden we met het opruimen van ons Mobil Home en vervolgens wandelen we samen met Emmelie naar de speeltuin boven aan de camping. Ze rent vol enthousiasme naar de schommel toe. Zodra ze heen en weer zwiert en zwaait gebaart ze dat er een van ons op de schommel naast haar plaats moet nemen. Haar ouders nemen 1 voor 1 volgzaam plaats en genieten lekker mee. Een bezoekje aan de speeltuin is niet compleet zonder een paar ritjes van de glijbaan.
Voor het avondprogramma staat een spelletje rumikub op het programma. Annemijn trekt zelfs twee biertjes voor ons open. Het is echt vakantie zo. Het spel trekt al gauw veel bekijks en niet veel later schuift ook José aan om deel te nemen in alle spelplezier. Na een aantal potjes houden we het weer voor gezien. Het is tenslotte ook al weer 21.00 uur, de hoogste tijd voor bed. Morgen weer een dag.