De reis van 20 uur begon uiterst relaxed op een balkon van Schiphol in de zon. Rekening houdend met de lange wachttijden bij de douane vertrekken Annemijn en ik vroeg van huis.
Eenmaal aangekomen op de luchthaven geeft het bord met actuele wachttijden voor de douane van vertrekhal 1 maar liefst 0 tot 5 minuten wachttijd aan. Vol goede moed met de hoop op een lange wachtrij zigzaggen wij tussen de touwtjes van de wachtruimte door. Aan het eind van het doolhof kunnen we gelijk doorlopen en zijn we erdoor. Niks lang wachten dus, nou ja oke, we zijn veel te vroeg. Dus toch nog wachten. Maar dit keer zittend in de zon met water en chips (dat was nou eenmaal de aanbieding), de laatste MB’s van de maand gaan verloren aan het kijken van de Tour de France. Zo is het toch best goed toeven.
De eerste vlucht verloopt zeer soepel en voor we het weten zetten we voet aan franse bodem. Charles de Gaulle is een stuk groter dan Schiphol en het is dan ook een zoektocht naar de volgende gate. Pardoes loop ik de verkeerde deur door en staan we in de aankomsthal. Opnieuw door de douane en de bagagecontrole dus. Heh balen! Bij aankomst bij de gate duurt het niet lang voor we kunnen boarden en de reis naar Singapore kan beginnen. We hebben ons zelf luxe stoelen cadeau gedaan en hebben een 2 zitje op rij 50 wat op ons wacht. Bij vertrek vanuit Parijs vliegen we over de stad en spotten we de Eifeltoren! Yes, nu zijn we toch echt in Parijs geweest.
De vlucht naar Singapore van maar liefst 13 uur duurt erg lang maar gaat dwars door de nacht en is gevuld met entertainment op het scherm en eten op het klaptafeltje. Tussendoor wordt er ook nog geslapen, al is dat niet veel.
De overstap van een uur is behoorlijk strak en we moeten dan ook in hoog tempo door de enorme terminals van Changi Airport lopen. Bij de gate worden we vreemd aangekeken met onze KLM boardingpassen maar de oppergrondstewardess besluit dat we toch toegelaten worden en tevreden ploffen we neer op rij 39. Onderweg naar Bali krijgen we wederom een dienblad met eten geserveerd, kip met rijst was de keuze.
Op Bali worden we direct belaagd door hordes mensen die hun diensten aanbieden. De opdringerigheid volgt ons nog net niet tot in het WC hokje maar dat scheelde niet veel. Uiteindelijk krijgen we een chauffeur zo ver om ons voor een naar hun mening “veel te laag” bedrag naar Sanur te brengen en komen we aan bij Eka en zijn ‘Bali Nice Villa’. Een duik in het zwembad volgt en we gaan slapen als koningen.