6 november
Het loopt tegen 7 uur als we wakker worden in Ao Nammao. Even douchen, tas inpakken en dan op naar het ontbijt. Even je tas inpakken is vrij simpel om te schrijven, zeggen gaat ook tamelijk snel en gemakkelijk maar dat verrekte ding elke dag daadwerkelijk inpakken begint snel te vervelen. We schuiven rond 8 uur aan in de ontbijtzaal. Eigenlijk gewoon vier tafels onder een afdakje maar met deze temperatuur heb je ook niet meer nodig. De man van de receptie komt aangesneld en hij zet drie mensen aan het werk voor twee ontbijtborden. Terwijl er hard voor ons gewerkt wordt aan het voedsel wijst Annemijn mij er op dat er een schommel op het strand hangt. Uiteraard maken we daar een foto. De ijdeltuiterij druipt er vanaf.
Als we na het ontbijt uitchecken vraag ik de man van de receptie nog even of hij informatie heeft over de boot. Zijn achterburen bieden een ticket voor 500 baht aan. Nou zegt ie, de mini bus kan wel eens een stuk goedkoper zijn. Hij belt iemand op en ik krijg hem aan de lijn. De man gaat even rekenen en komt met zijn aanbod. Twee personen van Ao Nammao naar Koh Lanta per bus. Dat wordt dan 2500 baht meneer. Ik bedank hem vriendelijk en we zetten koers naar de pier.
Als we een kaartje voor de boot willen aanschaffen dan krijgen we de mededeling dat de boot pas vanaf 9 november gaat. Er is een bekende oplichterstruc dat ze je vertellen dat het een feestdag is en dat wat jij wilt niet kan op de reguliere manier want alles is gesloten maar zij kennen wel iemand die het voor je kan regelen. Met deze truc in het achterhoofd ben ik gelijk alert. Hij zegt dat we per mini bus moeten gaan en gaat iemand voor ons bellen. Nog even weten welk resort we naartoe reizen en dan ratelt hij verder in het Thais aan de telefoon. Als hij ophangt komt hij met zijn aanbod: Twee personen van Ao Nammao naar A&J resort op Koh Lanta per bus. Dat is dan 900 baht meneer. Ik reken direct af en we nemen plaats op een bankje.
We worden opgehaald met een mini bus en gebracht naar een soort busstation waar we als schapen in een schaapskooi worden gehoed. Alle passagiers krijgen een stickertje met daarop de bestemming zodat ze ons uit elkaar kunnen houden. We raken aan de praat met twee landgenoten. Hij is product owner bij een medisch softwarebedrijf en zij werkt voor de overheid in een project waar ze mensen omscholen tot ict’er. Met mijn kleine beetje kennis over medische software wat ik van Noor geleerd en gehoord heb voeren we een geanimeerde discussie. Mijn interesse is echter ook gewekt door het scholingstraject waar zij voor werkt. Misschien moet ik me daar eens verder in verdiepen. Ik maak een mentale notitie van het project ‘i-flow’. Ik vind t bijna jammer als we opgeroepen worden voor de bus.
De busrit vliegt voorbij en we zijn al snel bij het resort. Of ja snel, de chauffeur heeft geen idee waar het is en geeft ons zijn telefoon voor het adres. Dit thaise toestel corrigeert echter al onze westerse woorden waardoor het voor geen meter lukt. Het adres wordt gelukkig wel herkent en we komen dan toch gewoon op de goede bestemming aan.
Voor Koh Lanta hadden we bedacht dat we onszelf wilde verwennen met een luxe meerdaagse verblijfplaats. Als we inchecken besluiten we toch het hutje te upgraden naar een kamer met airco en een koelkast. Die nacht in de junglehut was basic genoeg. Na het uitpakken gaan we de buurt maar eens verkennen. De buurt bestaat hier voor 50% uit strand dus daar start de ontdekkingsreis dan ook. Het is nog laag water dus we lopen het eerste stuk in een bizar warm en ondiep badje terwijl we de bodem bekijken. Al snel treffen we de buurman aan. Hij is zo’n 5 centimeter in doorsnee en woont in een schelp, het is een kleine heremietkreeft.
De rest van de middag hangen we rond op het strand, in onze kamer en we doen nog een boodschap bij de 7/11 waarbij de pas ontdekte tosti’s wederom gretig aftrek vinden.
S’avonds gaan we eten bij Cloud9, een soort hippie/piratenbar en restaurant. De kaart biedt drie smaken aan keukens. De westerse, Thaise en Indiase. Met enige schaamte moet ik bekennen dat ik met gefrituurde kip en patatjes niet de meest avontuurlijk keuze op het menu bestel maar het is wel ontzettend lekker. Helaas is de ‘mango with sticky rice’ op, maar deze zou er morgen weer gewoon moeten zijn. Wij hadden allang bedacht nog minstens een avond aan te schuiven bij dit leuke restaurantje dus dat komt wel goed.
Het loopt tegen 9 uur als we weer terug zijn in het hotel. Ik regel bij de receptie nog een tour voor morgen. Snorkelen en chillen op Koh Rok en Koh Ha. Schijnbaar prachtige bestemmingen waar men zich kostelijk weet te vermaken met zee activiteiten. We gaan het zien! Onder het genot van de regen met een klein beetje onweer gaan we rond 11 uur slapen.
Eerst nog even een paar uur naar dromeland.