31 oktober
De dag van morgen begint voor mij kennelijk na een kleine drie uur al want als ik rond middernacht wakker word ben ik ook klaar wakker. Wennen aan de nieuwe tijd gaat kennelijk niet eenvoudig dit keer. Op Bali heb ik hier totaal geen last van gehad, maar dat is nu totaal anders blijkt. Ik besluit om de film Solo: a Star Wars story af te kijken. Vervolgens breng ik nog wat tijd door met het herschrijven van wat teksten op m’n blog en na een paar uur doe ik maar weer een poging om te slapen.
Vandaag gaat de wekker om half 7. We hebben een uurtje om op te staan voordat de taxi ons komt halen. In de keuken voorzien we onszelf van geroosterd brood besmeert met Skippy peanut butter en een glaasje appelsap. In de tuin van het hostel zoeken we twee stoelen op waar we uitkijken over het water. Even in alle rust wakker worden.
Die rust wordt bruut verstoord als we op de klok kijken. Nog maar een paar minuten voor de taxi er is! Gauw pakken we de spullen bijeen en lopen naar de voordeur. De jongen bij de receptie geeft aan dat er nog twee mensen mee gaan met de taxi en wijst op twee Duitse meiden.
Met z’n vieren worden we naar het busstation gereden in een zijspan van een scooter. Onderweg komen we door de winkelstraat van Kanchanaburi en zien we het ochtendleven van de Thai. De marktkraampjes draaien al op volle toeren en iedereen lijkt onderweg naar hun werk, school of overige dagbesteding. Op het busstation kopen we twee flesjes drinken en twee buskaartjes en vervolgens stappen we in bus 1584 richting de Erawan Watervallen.
Rond 10 uur rijden we het Erawan National Park binnen. Via het visitors center beginnen we aan de wandeling langs de waterval. De eerste 3 treden zijn over redelijk goed begaanbare paden te bereiken, daarna begint de uitdaging pas. Langs ieder van de zeven treden nemen we uitgebreid de tijd voor foto’s en video’s. Omdat we er relatief vroeg in de ochtend zijn is het nog heerlijk rustig. Als we langs trede nummer 4 komen zien we een complete filmcrew die aan het opbouwen is voor een draaidag. Zo te zien gaan ze wat shots maken van twee mensen die over een slap koord gaan lopen.
Bij tredes 5, 6 en 7 kan het klauteren beginnen. Via boomwortels, keien en zandpaden gaan we verder de jungle in en omhoog langs de berg. Er zijn hier steeds minder mensen om ons heen. Pas vlak voor trede 7 komen we weer in wat drukte omdat er mensen weer op de terugweg zijn. Het laatste stuk gaat vaak half door het water en verder klim je over natte en dus gladde rotsen.
Het valt ons op dat dit park niet alleen veel toeristen trekt maar dat ook de Thai er zelf graag komen. Fijn dat we niet in een soort tourist trap gevangen zijn. Bij de lagere tredes wordt er veel gezwommen en Annemijn wil het ook wel proberen. Gelukkig is ze goed voorbereid en heeft ze haar bikini al aan. De Thaise vrouwen zwemmen overigens graag in hun kleding maar zijn er aan gewend dat toeristen bikini’s dragen. Ze duikt er bij trede 2 in en maakt ook kennis met het vissenbad. Deze vissoort knabbelt aan je voeten en verwijderd op die manier je dode huidcellen. Een Piranha doet ongeveer hetzelfde maar die vreet dan ook je levende huidcellen op.
Na het wandelen en zwemmen besluiten we om nog iets te eten alvorens weer in de bus naar het hostel te stappen. We gaan er nu echt aan geloven en bestellen bij een vaag tentje op de parkeerplaats ieder een bord eten. Ook hier kiezen we de gerechten uit op basis van de plaatjes al staat het er ook in het Engels bij. Ik neem een soort nasi met kip en Annemijn gaat voor de Pat Thai -noodles met kip en groente-, het smaakt ons goed.
Tegen 3 uur stappen we weer in een kleurrijke bus die ons terug naar Kanchanaburi brengt. Deze chauffeur heeft z’n bus ook leuk versiert met allerlei frutsels, al was de chauffeur van vanmorgen er wel beter in.
De beenruimte waar deze bus mee behept is valt helaas wat klein uit dus ik laat mijn benen maar bungelen in het gangpad. Het feit dat we naast een open deur zitten lijkt mij meer te deren dan Annemijn. Overigens haalt de rest van de bus er ook z’n schouders over op, maar die vallen zelf ook niet uit de bus bij een scherpe bocht. Misschien toch de benen maar onder de stoel voor me klemmen.
Foto uitzicht in de bus
Als we aankomen in het hostel neem ik even de tijd voor wat datamanagement. Alle camera’s en telefoons haal ik even leeg en die bestanden zet ik op m’n SanDisk iXpand. Een erg tijdrovende bezigheid zo blijkt als Annemijn me een uur later vraagt wat ik al die tijd gedaan heb. De bestanden een veilig onderkomen gegeven.
We nemen de plannen voor morgen door en bespreken een taxi naar het centrum. On’s Thai Inspo (ofzoiets) wordt het, een vegetarisch restaurant. Na een paar keer kip is dit wel een fijne afwisseling. Het centrum van Kanchanaburi blijkt gecentreerd in 1 straat waar alle bars en restaurants naast elkaar zitten. Wel zo handig. Na het eten, wat overigens heel lekker was, maken we een wandeling door de straat en na een tijdje worden we opgehaald en weer terug naar het hostel gebracht. De eerste echte dag Thailand zit er op, het was een mooie dag.