10 november
De bedden in de trein zijn weer prima en ik maak een prima nacht. Afentoe word ik wakker van de mensen om ons heen of wanneer we een station passeren. Als ik rond kwart over 5 wakker word dan besluit ik maar een film te gaan kijken. De keuze valt op Naked among Wolves, een indrukwekkende film over een klein jongetje die binnengesmokkelt wordt in concentratiekamp Buchenwald. Ik plan het zo dat de film een half uur voor aankomst af is.
Helaas lopen we met deze trein een enorme vertraging op en komen we 3 uur later pas aan in Bangkok. Onderweg komen we het laatste stuk door enorme sloppenwijken waar meer afval ligt dan je lokale millieustraat thuis kan verwerken. Als wij op het station op zoek gaan naar een afvalbak voor onze troepjes blijkt deze haast onvindbaar. We lopen door het station om wat foto’s te maken maar treffen nergens iets aan. Geen wonder dat dit land vol ligt met afval.
Inmiddels is het al 1 uur en we bedenken een plan voor de rest van de dag. Laten we een Starbucks opzoeken voor een kop koffie en gratis wifi. We vinden een Starbucks filiaal wat ironisch genoeg gevestigt is in een ziekenhuis voor diabetici. Met de gratis wifi gaan we kijken of we alvast in het Here Hostel terecht kunnen. Dat blijkt het geval te zijn en we boeken de kamer. De wandeltocht door deze megastad. Hoewel het verkeer kneiter druk is had ik me er toch iets anders bij voorgesteld. Het gaat een stuk georganiseerder dan verwacht.
Als we aankomen bij het hostel staat er zowaar een rij voor de balie. Dat hebben we nog niet eerder meegemaakt… Het blijkt een vrij groot hostel te zijn waar drie kwart van de gasten Nederlands is. Kennelijk is het een populaire plek voor veel backpackers om hun reis in Azie te starten. We droppen onze spullen in de gemende slaapzaal waar we met z’n zessen slapen. Na een verfrissende douche nemen we een duik in het zwembad. Daar komen we er pas echt achter hoeveel Nederlanders hier zijn. Na het zwemmen raken we in de tuin in gesprek met twee pakistaanse gasten die hier nu een paar dagen voor vakantie zijn maar van de week starten met een werkconferentie. Zayn en Hassan blijken twee gezellige praters te zijn en we vermaken ons de rest van de middag in de tuin. Er blijken cultuurverschillen te zijn tussen onze culturen waar we allemaal geen weet van hadden. Pakistanen vinden het bijvoorbeeld dierenmishandeling om een konijn in een klein kooitje te houden, die horen in een grote groep op een ruim terrein te kunnen leven waar ze holen kunnen graven. Als ik er zo over nadenk hebben ze eigenlijk wel een punt.
We gaan voor het eten op jacht naar een pad thai, Annemijn is vastberaden om er een te vinden die super lekker is. Op aanraden van Hassan gaan we naar een streetfood tentje vlakbij toe, daar aangekomen worden we begroet door een rij van zo’n 70 mensen. Dat vind ik wat teveel van het goede. Dan toch maar de blogtip volgen van een tentje tegenover de Rataburi Terrace in de buurt van Khao San road. Deze straat is het beste te beschrijven als een kermis voor volwassenen. S’avonds komt de straat tot leven met allerlei winkeltjes, streetfood karretjes, massagesalons en barretjes. De totale chaos die al deze activiteiten door elkaar veroorzaken lijkt aanstekelijk te werken op veel van de toeristen. Ik merk dat ik een lichtelijk autistische allergie heb voor deze bizarre drukte en chaos. Ik focus me op het maken van foto’s en geniet er op die manier toch wel van.
De lekkerste Pad Thai treffen we uiteindelijk in een straat die in het verlengde van Khao San road ligt. Het is hier een stuk minder druk maar biedt alle zelfde gemakken als voornoemde straat. Op een plastic krukje eten we van een foambordje een portie pad thai met stokjes. Althans dat probeer ik, na drie happen verkrampt m’n hand waardoor ik amper meer kan eten. Gelukkig vist Annemijn een vorkje uit de bak, zo kan ik toch nog genieten van m’n eten. Het is oprecht heel lekker maar of het de lekkerste is weet ik niet. Ik vond t allemaal wel prima eigenlijk. We vervolgen onze weg door de toeristenstraatjes en ik val van de ene in de andere verbazing. Je kunt hier voor 3 euro een voetmassage van een half uur krijgen bijvoorbeeld. Ook kun je voor een zeer klein bedrag kleding of tassen kopen met populaire merken erop. Ellie Lust would not approve.
Als we terugkomen in het hostel gaan we nog even in de tuin zitten. Daar krijgen we gezelschap van 600 muggen. Jammer wel maar ik laat het de pret niet drukken, nog een paar dagen genieten van dit heerlijke avontuur.