Dag 3
De klok slaat 8 uur als ik m’n warme bedje uit ga. Ik slaap hier zo vast, zou het door de bedstee komen? Vandaag staat er een bezoekje aan Nationaal Park de Hoge Veluwe op het programma. De Otterlo’se ingang ligt maar op 6 minuten rijden van ons huisje. Na het ontbijt, bestaande uit twee crackers en een beschuitje, vertrekken we die kant op.
We pakken twee witte parkfietsen en vertrekken het park in. Geen idee van een route volgen we bij de eerste paddestoel de pijl met bijschrift 1. We komen langs herkenningspunten waar we bij een vorig bezoekje ook geweest zijn. We ontdekken ook nieuwe dingen, zoals de Zoemsteen en de Millelamel. Bij de een steekt men het hoofd in een holte en wordt men geacht te zoemen, bij de ander bieden de lammelen ons een beschermd uitzicht over een stuk bos waar grof wild zou leven. Ik stel me voor hoe de Tinie en Lau van de dierenwereld al scheldend hun kerstversiering het bos in pleuren.
Vanuit de Millelamel rijden we verder het bos door in de richting van Hoenderloo. Onderweg stoppen we bij een paar bomen waar de Giant Monkey Tree nog tegenop zou kijken. De herfst is alom vertegenwoordigd in dit prachtige park. De volgende stop is het Jachthuis van Sint Hubertus. De architectuur laat te wensen over maar de tuin wordt in ieder geval ook in een lichte herfststorm gewoon onderhouden. Dat is dan wel weer netjes van Huub, die overigens zelf niet thuis lijkt te zijn want alles zit potdicht. In de verte horen we de klanken van de jacht over ons heen donderen. Er wordt daar dan weer niet op dieren gejaagd maar op mensen. De buren van de kazerne houden een oefening op hun terrein.
Via de bospercelen rond Hoenderloo rijden we plots een grote vlakte op. Hoewel er dit geen heide is maar een landschap bedekt met gele grassen voelt het wel als ultiem Veluws uitzicht. Dit beeld wordt compleet gemaakt als we na een halve kilometer een ree spotten. Ofja Annemijn spot een ree op een paar meter afstand, ik heb wat langer nodig. Het beest lijkt weinig onder de indruk van ons te zijn en het lukt me zelfs om een foto te maken.
We vervolgen de tocht en rijden de regen tegemoet, deze lijkt zich keurig aan de afgesproken tijd te hebben gehouden. Het loopt tegen half 2 zoals buienradar s’ochtends al had geagendeerd. We kiezen eieren voor ons geld en begeven ons weer in de richting van Otterlo. De eerst volgende paddenstoel informeert ons dat dit nog 9km fietsen zal zijn. Daardoor voelt het niet alsof we gelijk een geslagen hond richting de auto vluchten voor een beetje regen. Onderweg stoppen we nog in een uitzichtbunker om onze meegebrachte boterhammen te consumeren.
Per auto verlaten we rond twee uur het park en reizen via de supermarkt naar huis toe. Vanavond staat er pasta pesto op het programma, maar voor het zo ver is krijgen we een spelletjesmiddag in het huisje voor de kiezen die versierd wordt met een kopje erwtensoep. De rest van de middag en avond verzetten we geen stap meer en genieten van ons warme hutje op hoogte. Morgen weer een dag.