Lowlands 2022 – dag 4

Lowlands 2022 – dag 4

Verkleumd ontwaak ik rond 5 uur, m’n horloge informeert mij dat het buiten 13 graden is. Op de slaapzak prijkt de informatie dat hij comfortabel beschermt tot 15 graden, dat kan ik enigzins beamen. Eigenwijs als ik ben draai ik me om in plaats van een shirt aan te doen. Gelukkig werkt het. Het is tegen half 7 als ik uit bed ga, op naar m’n vertrouwde sta-tafel.

De musjes hebben me opgenomen als één van hun en geaccepteerd in hun volière en komen geregeld even kijken wat er gebeurt. Na een kwartier te hebben gade geslagen wat die rare snuiter aan het doen is komt er een stelletje naar me toe. Het meisje vraagt, wat voor super awesome baan heb jij dat je die hier vanaf Lowlands kunt doen? Ik leg uit wat de bedoeling is van deze situatie. Ze is onder de indruk. De jongen lacht en buigt naar me toe. “Wil je keta?” Om de teksten niet teveel te verdraaien wijs ik zijn aanbod toch maar vriendelijk af. Wel een aardige jongen die buiten de lijntjes denkt.

Ik kijk even naar de telefoon, Annemijn is al een goed end op weg deze kant op. De zon bereidt zich voor op een warme dag. Bij de tenten ontvouwt zich een vertrouwd ritueel, veel ritsen zijn nog dicht en Berend zit aan zijn kopje koffie. We bespreken de nacht en de aankomende dag, ook komt de zin van het leven voorbij. Hier en daar ontwaken de nachtbrakers om ons heen. Ook buiten ons kamp blijkt niet iedereen even uitgerust te zijn van deze nacht. Echter gedraagt de warme ochtend zon zich als een ruwe wekker, uitslapers krijgen geen enkele kans.

De eerste act van de dag is er één waar ik reikhalzend naar uitgekeken heb. De trouwe “Poppenkast” luisteraars zijn er bekend mee, Froukje. Hoewel ze zelf ook al een heel weekend Lowlands in de tas heeft zorgt ze voor een zeer energieke en uitbundige start van de dag. Ze verwelkomt ons met de legendarische woorden “HaLLowlands!”. Van de ingetogen singer-songwriter vibe van sommige liedjes is weinig terug te vinden in de show. Vuurwerk gecomplementeerd met scheurende gitaren geven me de twijfels of ik niet bij een hardrock band terecht gekomen ben. Froukje rockt keihard op het podium, de hele Bravo staat op z’n kop.

Wanneer het hoogtepunt van de dag achter de rug is splitsen de vriendjes op naar diverse artiesten die mijn strenge keuring niet gehaald hebben. Ik wandel een rondje over het terrein, maak wat laatste foto’s en ga opzoek naar een kopje koffie. Die ene van laatst, daar heb ik mijn zinnen op gezet. Ik kom van een koude kermis thuis er staat, op deze zinderend hete dag, een rij tot halverwege de Alpha voor de koffietent. Dan maar een flesje water en een cola bij de gewone bar. Hoewel dat ook de nodige obstakels met zich mee bracht beland ik met beide versnaperingen bij de Lima paal waar de vriendjes zich hebben verzamelt. Gotu Jim of Gayle staan op de diverse planningen, ik blijf hangen voor Gayle.

Inmiddels verstrijkt de tijd met een tempo waar de rotonde jaloers op zou zijn en staan we voor een moeilijke keuze wat de allerlaatste Lowlands 2022 act zal worden. Annemijn heeft de conclusie al snel getrokken dat er maar één mogelijkheid in zit, ‘De Dickpick Show des vaderlands’. Omdat ik weinig ambitie heb om iets beters uit de hoge hoed te trekken volg ik braaf de vriendjes op weg naar het ‘Ohlalalaantje’. Een informatieve show volgt onder begeleiding van rustgevende harpmuziek. Uiteraard hoort een beladen onderwerp afgesloten te worden met een practicum, iets waar een aantal vriendjes met smart naar uitgekeken heeft. Helaas gaat Team Nadesh met de ‘Mooiste Dickpick van Lowlands’-Award aan de haal. Toch vond ik het een goede poging.

Deze ochtend heb ik, op aanraden van Annemijn, mijn tent al afgebouwd en ingepakt. Annemijn kolft nog een keertje af, want stuwing, en ik gesp mijn zitmeubel weer aan de tas. Tijd om die kleine frutsel op te gaan halen bij het oppasadres van de dag. Lowlands 2022 gaat de boeken in als een editie met een nieuw publiek die verrassend veel drugs mee hadden. Uiteindelijk maakt het hele festival eigenlijk ieder jaar weer bijzonder weinig uit. Een weekendje kamperen met de vriendjes, daar ga ik voor. Wel gelachen trouwens!

Back To Top