Zondag 17 maart 2019
Vandaag bezoeken we het Centro Storico, ofwel het historische centrum. We begeven ons in de richting van het Colosseum maar daar aangekomen trekken we al snel de conclusie dat we geen behoefte hebben aan de enorme rij. We lopen een stukje door en gaan in de rij staan voor de ingang van Palatine Hill. Palatine Hill is één van de zeven heuvelen in Rome en werd als eerste bewoond. In de keizerlijke tijd was dit de plek waar de keizerlijke paleizen stonden. Vandaag de dag zijn het vooral goed bewaarde ruïnes die zichtbaar zijn. Wij lijken de enige te zijn die niet eerst naar het Colosseum gaan en zijn vrijwel alleen in het park.
Groen: Colosseum
Rood: Palatine Hill
Blauw: Forum Romanum
Ons bezoek aan Palatine Hill en Forum Romanum duurt bijna twee uur. Aansluitend hebben we een tijdsslot op ons toegangsticket waarmee we het Colosseum zouden kunnen bezoeken. Daar aangekomen is de rij nog groter dan aan het begin van de ochtend. We lachen om de bizar lange rij en besluiten ergens te gaan ontbijten. Annemijn heeft op internet gelezen dat je bij Ciuri Ciuri in de buurt van Urbana goed kunt ontbijten. Het ontbijt bestaat uit een croissantje met een soort van slagroom achtige vulling. Dit broodje wordt bij Annemijn geflankeerd met een cappuccino en bij mij met een flesje cola. De aankleding van het zitgedeelte heeft veel weg van een kantine met eenvoudig meubilair en een soort badkamertegels als wandversiering.
Na het ontbijt staan Piazza Venezia, de schildpaddenfontein, de Joodse ghetto en Isola Tiberina op de planning. Het valt ons op dat hier veel meer toeristen rondlopen en vooral in de Joodse ghetto staan de terrassen buiten en proberen ze je te lokken om te komen eten. We ploffen even neer op een bankje op het Piazza Benedetto Cairoli. Er komt een walm van wietlucht voorbij en we vragen ons af of dat eigenlijk wel legaal is in Italië. Cannabis-light zoals het in Italië verkocht wordt bevat maar 0,2 tot 0,6% THC. In Nederwiet is dit gehalte al snel 25%. De Italiaanse cannabis is een stuk minder sterk en mag daardoor legaal verkocht worden, je wordt er niet high van.
Voor de lunch heeft Annemijn een tentje gevonden op Isola Tiberina. Hier worden we getrakteerd op een heerlijke pasta, ik neem wederom carbonara en Annemijn gaat voor de ravioli met tomaten en spinazie. We sluiten de lunch af bij de naastgelegen gelateria voor een heerlijk hoorntje met home made gelato. Ik twee bolletjes pistachio, Annemijn iets met banaan. We genieten in de heerlijk warme zon, hiervoor zijn we naar Italië gereisd.
Na het ijsje brengen we een bezoek aan het Pantheon, de kerk waar Rafaël Santi begraven ligt. Ook is dit de bekende kerk met de grote oculus in het dak. Bij de ingang staat vergeefs een bordje wat de bezoekers vraagt om stilte. In het midden van de kerk staat een groepje mensen selfies te nemen met de oculus op de achtergrond. Het is verrassend druk in de kerk. We maken een rondje langs de verschillende kappelletjes en staan even stil bij het graf van Rafaël. Buiten maken we de nodige vakantiefoto’s en we gaan door in de richting van de Spaanse trappen.
Onderweg naar de Spaanse trappen merken we dat de drukte op straat behoorlijk toeneemt. Wanneer we de hoek om gaan komen we er achter waarom het zo druk is. Hoewel we hadden gezworen deze te ontwijken staan we oog in oog met de Trevi fontein, maar belangrijker oog in oog met 3000 toeristen die graag met de fontein op de foto willen. Ik sta met stijgende verbazing te kijken naar waarom mensen zo vreselijk graag met deze fontein op de foto willen.
Via een bliksem bezoek aan de McDonalds, waar je iets moet kopen om met een QR code naar het toilet te mogen – niet gedaan – lopen we in de richting van de Spaanse Trappen. Dit is naast het Colosseum en de Trevi-fontein blijkbaar het andere hoogtepunt van Rome want ook hier is het gigantisch druk. Het is zelfs zo druk dat je de Spaanse Trappen eigenlijk voornamelijk herkend aan het feit dat de toeristenmeute daar iets hoger staat dan op straatniveau.
Na enig rondkijken in de buurt en een poging om naar een parkje te gaan pakken we de metro vanaf de Spaanse Trappen en gaan richting Urbana (dat leuke eetstraatje). Annemijn wil graag een broodje eten en heeft een tentje gevonden die goed bekend staat op internet. Het is een soort van ciabatta die we bestellen, maar dan in een poppenhuisformaatje. Een broodje wat je in twee happen op eet. Dat poppenhuisformaat was wel mijn schuld trouwens. Ik zie de logica niet in van een normaal broodje eten om vier uur s’middags, dan ga je al bijna avondeten toch? Als we het zaakje uitlopen valt ons oog op een leuk plekje waar allemaal mensen op een muurtje in een klein strookje zonlicht zitten. We nemen ook plaats en genieten, kortstondig, van onze broodjes. Annemijn sluit nog af met een ijsje waarna we terug naar het hostel gaan.
Voor het avondeten hebben we van Sabrina een tip gekregen voor Grazia & Grazziella in de wijk Trasteverre. De wijk is niet bijzonder goed bereikbaar via de metro en we moeten een stuk lopen. Na een wandeling van ongeveer een half uur komen we op een plein aan waar heel veel mensen staan te wachten. Het blijken de rijen te zijn voor twee restaurants: Tornello en Grazia & Grazziella. Teleurgesteld kijken we elkaar aan en besluiten ergens anders te gaan eten. We lopen een stukje terug en ik spot een tentje die er wel leuk uit ziet. Er zitten veel mensen binnen maar er is nog plek. Als we plaats hebben genomen aan een tafeltje besluit Annemijn een kijkje te nemen op Tripadvisor voor reviews. De eerste drie zijn van de strekking “don’t go in there, it’s a trap”, “they overcharge you for everything” en “the food is disgusting”. Enigzins geallarmeerd zitten we aan ons tafeltje, niet wetend wat te doen. We besluiten ons over onze angst heen te zetten en bestellen twee pizza’s. De reviews bleken niet op onze avond van toepassing want de pizza’s waren heerlijk en de service en rekening waren prima. Opgelucht gaan we terug naar het hostel voor de laatste nacht in Rome. In plaats van de metro besluiten we nu het hele stuk naar het hostel te lopen.
Annemijn heeft op internet gelezen dat Rome bekend staat om zijn publieke drinkwater netwerk. Er staan in Rome op meer dan 200 plekken waterkraantjes waar je uit kunt drinken. Het kraanwater in Rome is echter weer zo kalkrijk dat het wordt afgeraden dat te drinken. We vinden een kraantje en hebben de grootste moeite en daardoor lol om onze pogingen te drinken. De waterdruk is redelijk goed zullen we maar zeggen, zie de foto’s en oordeel zelf.
