Maandag 18 maart 2019
Omdat we rond 13.00 uur vliegen hebben we niet heel veel tijd meer om in de ochtend iets te gaan doen. We staan rond acht uur op en pakken onze tassen in. Er zit in de buurt nog een klein bakkerijtje waar we heen gaan voor ontbijt. We ontbijten dit keer met een broodje wat door de helft was gesneden en vervolgens “belegd” met een laag slagroom, twee cappuccino’s ronden de bestellen af. Het broodje is f*cking lekker, aldus Annemijn.
Na het broodje en de koffie lopen we nog even door het park naast het Colosseum. Het valt op dat ook hier veel dakloze liggen te slapen en er hangen iet wat gure types in het park. Over de stad vliegt een helikopter, als ik er naar kijk herken ik direct dat het de pauselijke helikopter is. Hij is duidelijk onderweg naar het Vaticaan. Leuk, hebben we toch de paus een soort van gezien. We besluiten richting de metro lopen om op weg te gaan naar het vliegveld.
Op het vliegveld kopen we iets te eten en parkeren onszelf op een bankje. Beide zitten we op onze telefoons. Er komt een melding binnen: Schietpartij op een plein in Utrecht. In de uren die volgen blijven we het nieuws volgen. Er lijkt een terroristische aanslag in Utrecht te zijn gepleegd, er zijn gewonden gevallen en tenminste één persoon is omgekomen. Bij Annemijn slaat de angst toe, wij moeten zo via Utrecht naar huis reizen. In het vliegtuig vraagt ze me, doen we hier wel verstandig aan? Moeten we niet beter in Rome blijven. Ik stel haar gerust dat we niet van Eindhoven Airport vertrekken voordat we een idee hebben hoe we veilig thuis kunnen komen.
De vlucht naar huis gaat soepel en we hebben, zo midden op de dag, een prachtig uitzicht uit het raam. We vliegen over de Alpen en dat zorgt voor een spectaculair tafereel. Ik kom erachter dat de GPS van je telefoon ook in vliegtuigmodus gewoon werkt en kan onze vlucht volgen op Google Maps. Dit geeft een goed beeld van de plekken die we uit het raam kunnen zien. Ook m’n snelheidsmeter en kompas met hoogtemeter zijn gewoon werkzaam. Ik ben helemaal in m’n nopjes met deze uitvinding en begin te vertellen over hoe de cockpit er uit ziet en welke gegevens zij hebben om op basis daarvan hun route te vinden. Annemijn hoort m’n verhalen braaf aan.
Zodra we landen op Eindhoven gaat direct de telefoon weer aan. Shit, drie doden en de dader is nog voortvluchtig. De hele provincie zit op slot zo lijkt het. Zelfs het busverkeer in Amersfoort is gestremd. Oke, hoe gaan we thuis komen. We kunnen via Den Bosch, Arnhem en Ede-Wageningen naar Amersfoort. De route is gekozen, nu nog bedenken waar we onderweg eten halen. Drie minuten nadat we uit het toestel zijn gestapt zitten we in de bus en zijn we onderweg naar Eindhoven Centraal. De aansluiting met de trein gaat minstens zo voorspoedig en voor we het weten staan we in Den Bosch. De reis naar huis zal nog een lange tijd in beslag nemen. In de trein van Ede-Wageningen komt rond half zeven het verlossende bericht, de dader is aangehouden. De angst is direct verdwenen. Na een OV reis van vier uur komen we om zeven uur eindelijk thuis aan. Rome ligt vandaag op twee uur vliegen en vier uur treinen van ons huis. Blij dat we thuis zijn ploffen we op de bank en gaan we knuffelen met Kareltje.