Met de rit van gister als oefening in ons systeem zijn we vandaag klaar voor het echte werk. De rijstvelden van Jatiluwih staan op het programma. Deze rijstvelden staan bekend als de mooiste ter wereld. Een oase van groene terrassen langs de voet van de vulkaan. Om er te komen is nog een behoorlijke uitdaging.
De rit naar Jatiluwih is ruwweg 50km. Waar je, in Nederland, over een rit van 50km met een scooter ongeveer een uur doet zijn de Balinese kilometers een stukje langer. Als we gemiddeld 25km in een uur aflegden dan is dat veel. Dit is echter niet te wijten aan het verkeer, dat reed prima door. Wat de reden wel is hoop ik nog te ontdekken. Stiekem vermoed ik dat de afstanden op Google Maps gewoon niet goed zijn ingevoerd.
Onderweg richting de rijstvelden rijden we door Ubud. We besluiten hier te stoppen voor een kop koffie en bezoeken de lokale markt. Annemijn en Matthijs zijn toch lichtelijk jaloers geworden op de mooie broeken die ik in Kuta gescoord had en besluiten er ook voor te gaan. Diverse winkeliers gaan niet voldoende mee in het onderhandel spel en we lopen zonder broeken de winkel uit. Aangekomen bij het zoveelste rek met broeken besluiten ze het nog maar een keer te proberen. Dit keer heeft ook Suus een broek gevonden die ze graag wil hebben dus we gaan voor 3 broeken. Het spel wordt succesvol gespeeld en de gevulde tas kan in de scooter gestopt worden.
De volgende bestemming is Penebel, een klein plaatsje aan de rand van het rijstvelden gebied rond Jatiluwih. Bij aankomst worden we vrolijk door iedereen begroet en er lopen drie jongetjes voorbij die ‘Hello!’ roepen. We stappen af en besluiten een wandelingetje door het dorp te maken. Al snel blijkt dat wij hier de atractie zijn en we trekken veel bekijks. Op de hoek van de straat koopt Matthijs een zakje zoete kroepoek die hem doet denken aan zijn oude buurman. “Dit aten we vroeger altijd met stroop”.
We vervolgen onze weg richting de rijstvelden, na een paar kilometer is er een kleine parkeerplaats waar een stuk of twintig toeristen met hun camera’s in de weer zijn. Dit moet een mooi plekje zijn. We komen dichterbij en de rijstvelden van Jatiluwih komen te voorschijn. Het uitzicht is geweldig, overal waar je kijkt zijn rijstterrassen te zien. Na wat gegeten te hebben bij de warung naast de parkeerplaats rijden we door en stoppen in een dorpje. Vanuit daar maken we een wandeling door de rijstvelden. Naast dat de omgeving hier prachtig is wordt er ook gewoon gewerkt op deze velden en kunnen we zien hoe ze zo’n rijstveld bewerken. Er zitten twee oude mensen op hun knieën in het veld kleine bosjes groene grasachtige plantjes te plukken. Op een ander veld is een man in de weer met een gemotoriseerde ploeg.
Aan het eind van de wandeling is het tegen drie uur s’middags en wordt het tijd om te beginnen aan de terugrit. We tanken de scooters af en rijden weer in de richting van Sanur. Het verkeer op de terugweg is iets drukker dan s’ochtends maar nog steeds goed te doen. Via een zeer mooie kronkelroute zakken we weer af naar het zuiden. Na ruim een uur rijden besluiten we te stoppen voor een ijsje. Even de benen strekken en de tijd nemen om de omgeving in ons op te nemen. Zo wandelt er een “bali dog” voorbij en daar is de, over dat gebied heersende, roedel “bali dogs” niet blij mee. Wat volgt is een luidkeels geblaf en dreigend gegrom maar het loopt met een sisser af. De rust keert terug en wij vertrekken naar Sanur. Op de terugweg lopen we helaas een lekke band op en moeten we langs een scooter repairshop. Waar je in Nederland je scooter drie dagen kwijt bent kijken we toe hoe deze meneer in nog geen vijf minuten de binnenband vervangt en de buitenband checkt op scherpe voorwerpen.
Als we thuis aankomen ploffen we neer op de banken en moeten we allemaal even bijkomen van deze drukke dag. Voor het eten besluiten we om weer naar de, in onze wijk gelegen, warung SMS te gaan. Na het eten nodigt de kok ons uit om een kijkje te komen nemen in hun kookstudio waar ze overdag workshops geven. Via een mooie achtertuin compleet met visvijver komen we in een kookstudio terecht. Ze hebben hier ruimte om met acht personen tegelijk de workshop te volgen. Hij vertelt ons over de vele Nederlandse toeristen die hij ontvangt in zijn studio. We bedanken hem voor de mooie rondleiding en wandelen door nachtelijk Bali terug naar huis. Vanavond vroeg naar bed.