Berlijn wordt gekenmerkt door z’n vier verschillende gezichten. Waar we gister het Pruisische Berlijn hebben bekeken staat vandaag het Berlijn uit 1940-1945 op de planning, een stad in de oorlog dus. Onze trip begint bij de Reichstag, het politieke hoofdkwartier van Duitsland. Wanneer we dit gebouw willen bezoeken komen we bedrogen uit, helaas zijn er tijdsloten die je van te voren moet reserveren. Er is niets meer beschikbaar voor dit weekend, helaas! We strijken neer voor een kopje koffie en bekijken de eerste foto’s van die ochtend.
De volgende hotspots liggen allemaal vlak achter elkaar. Te beginnen met de Brandenburger Tor. Deze prominente stadspoort verbindt het stadspark met de stadsboulevard Unter Den Linden. Vlak achter de poort ligt het hotel Adlon, in dit hotel hield Michael Jackson zijn zoontje uit het raam. Vandaag ligt het er overigens tamelijk rustig bij. Op de stoep van het hotel treffen we een man met een hele mooie klassieke auto die stadstochten aanbiedt.
Na de poort en het plein lopen we om de Amerikaanse ambassade heen en treffen we het Holocaust monument. Dit, uit blokken opgebouwde, monument staat symbool voor de onderdrukking van je Joden in de oorlog. Dit gevoel zegt je niets tot je midden in het monument staat en de betonnen zuilen 3,4 of zelfs 5 meter boven je uit torenen.
Om even bij te komen van de indrukken lopen we verder richting Potsdamer Platz. Dit is weliswaar geen onderdeel van Berlijn uit de oorlog maar toch mag het niet ontbreken tijdens een bezoek aan de stad. De grote kantoortorens stijgen uit de grond op en er staan stukken Berlijnse muur met informatie borden om te bekijken. Vanuit daar lopen we door naar het ministerie van Luchtvaart. Dit immense gebouw staat er iet wat verloren bij omringd door bouwsteigers, ook hier wordt geklust.
Wanneer we door een winkelcentrum lopen bedenk ik opeens dat we een belangrijke hotspot zijn vergeten. Gelukkig ligt die op de hoek en wandelen we er zo naar toe. Misschien wel de meest indrukwekkende en tegelijkertijd minst aansprekende plek van Berlijn uit de oorlog. De locatie van de Führerbunker. De plek, waar een eind kwam aan het leven van Adolf Hitler, ligt er vreemd bij. Het wordt tegenwoordig gebruikt als parkeerplaats voor de nabijgelegen flatgebouwen. Je zal er maar elke dag je auto parkeren, lijkt me toch wel vreemd.
We lopen verder naar de laatste WWII spot van vandaag, het herdenkingscentrum Topografie des Terror. Dit centrum is gebouwd op de plek van het oude SS hoofdkwartier, naast de SS was ook de Gestapo en de SD hier gevestigd. In de open gewerkte kelders van het gebouw zijn nu borden opgehangen waar het hele verloop van het Nazi tijdperk op is uitgewerkt. In stilte schuifelen we langs de borden. Vooral Pa is diep onder de indruk en neemt goed te tijd om alles op zich te laten in werken.
We laten het Nazi-Berlijn achter ons en duikelen pardoes in het Berlijn van de Koude Oorlog. Checkpoint Charlie ligt om de hoek. Dit was één van de hotspots waar Pa naar uitgekeken had. Zodra we de hoek om komen hoor ik hem zeggen ‘Wat een toeristische attractie zeg, hier is niets authentieks aan.’ Dat had ik hem natuurlijk ook kunnen zeggen maar goed, we zouden er toch langs komen dus waarom de pret bederven. We schieten wat foto’s en wandelen daarna verder naar de boulevard die we s’ochtends ook al passeerde, Unter den Linden.
Op Unter den Linden vergapen de heren zich aan de vele flagship stores van dure automerken en we bezoeken ze dan ook allemaal. Bij de Mercedes dealer blijven we net iets langer hangen en Pa neemt zelfs plaats achter het stuur van één van de bolides. Cas komt gelijk aan met een brochure en begint hem de auto te verkopen. Uiteindelijk moet Pa er toch niks van hebben en stapt uit met de woorden “Al die lampjes, het lijkt wel een discotheek”. Om de hoek drinken we nog wat en dan gaan we terug richting het hotel. Morgen weer een dag.
