Nadat gisteravond Suus en Thijs zijn aangekomen in Sanur en we samen de hele avond bij hebben gekletst was het tijd voor een eerste leuke dagtrip met z’n vieren. De tempel Gunung Kawi en het Monkey Forrest van Ubud stonden op het programma. Daarnaast keek Thijs al 10 weken uit naar een groot bord bami met kipstateh.
Omdat we in een rustige traditionele Balinese woonwijk zitten met ons huisje belde we Eka, de eigenaar, om hem te vragen voor een auto met chauffeur. Na een paar minuten kwam de buurman binnenwandelen, hij bleek onze chauffeur te zijn en we overlegde met hem onze dagplannen. Na een uurtje kwam hij ons ophalen voor vertrek.
Terwijl Darman, de chauffeur, ons richting Gunung Kawi navigeerde praatte we met hem over het leven op Bali en de toegenomen drukte op het eiland. Onderweg kwamen we langs honderden winkels en ateliers waar van alles gemaakt en verkocht werd. De eind conclusie, op Bali draait alles om toerisme en iedereen probeert er op zijn manier aan te verdienen. Geef ze eens ongelijk.
Aangekomen bij Gunung Kawi liepen we door de warme straten van dit Balinese plaatsje richting de tempel. Naast de scooters, loslopende kippen en sarong verkopende mensen was het opvallend rustig in deze omgeving.
Het bezoek aan de tempel van Gunung Kawi was een kijkje in een waar paradijs. Omgeven met prachtige rijstvelden, die als terrassen langs de bergwand omhoog klommen, was deze uit steen gehouwen tempel oogstrelend mooi. Ook hier was het zeer rustig en dat maakte dit bezoek net een beetje extra mooi.
Toen we het tempelbezoek hadden afgesloten besloten we dat het tijd werd om door te gaan richting Ubud. Iedereen was erg hongerig geworden en Thijs kon niet langer wachten op zijn bord met bami. Helaas bleek de rit naar Ubud een ware migratiestroom van toeristen te zijn en na een aantal files en omzwervingen kwamen we eind van de middag aan in Ubud.
Met gevulde buikjes begaven we ons tussen de apen van Monkey Forrest. Waar de apen op de plaatjes wel lief en leuk lijken bleek al snel dat Suus en Annemijn het toch wel een beetje spannend vonden. Er stond op de borden dat oogcontact te allen tijde vermeden diende te worden. Dit werd met zeer grote ernst nageleefd. Ons bezoek aan de apen was een kort leven beschoren aangezien we een half uur voor sluitingstijd het park betraden. Toch waren we het er allemaal over eens dat het tarief van 3 euro p.p. dusdanig laag was dat we dat wel voor een half uurtje over hadden. De apen leverde wel leuke plaatjes op.
Bij thuiskomst hebben we ons uitgebreid vermaakt met de filmpjes en verhalen over Nieuw-Zeeland van Suus en Thijs. Als je ergens 8 maanden rond trekt dan zit je vol avonturen. Van torpedo vissen tot gletsjervluchten, alles kwam voorbij en zorgde voor veel vertier. Ondanks de borden nasi en bami kwam de honger rond een uur of 21.00 toch weer opzetten en besloten we een wandeling te maken naar een nabij gelegen Warung. Hier bestelde we wederom een bord nasi en aten dit gulzig op. Na wat geklets met de eigenaar en zijn twee broers begaven we ons huiswaarts en besloten de dag met een drankje in onze woonkamer.
