29 oktober
Het is tegen 5 uur in de ochtend als mijn wekker af gaat. Vandaag is de dag, het Thaise avontuur gaat beginnen. We vliegen aan het eind van de middag, om een beetje te kunnen slapen aan boord sta ik vandaag extra vroeg op.
De ochtend kruipt werkelijk voorbij. In de badkamer draait de laatste was, we brengen het afval naar de containers en de vaatwasser poetst de laatste borden schoon. Verder geniet Karel van de extra aandacht al heeft hij vast wel door wat er komen gaat. De hele week kijkt hij met argusogen naar die twee rugzakken die in de woonkamer staan. Wanneer de klok half 1 slaat komen we in actie. Nog even tandjes poetsen en dan op naar Schiphol.
Via de bus en de trein lopen we rond twee uur de luchthaven binnen. Mijn pols trilt, oh ja, ik moet nog malariapillen kopen bij de apotheek hier. Vertrekhal 2 boven balie 16 was de aanwijzing. Precies daar treffen we de Airport Medical Services. Zonder probleem snort ze de bijbehorende noodkuur voor de vreselijke muggenziekte op in de kasten en na het afrekenen wenst ze ons een fijne vlucht. Nu ben ik echt klaar met inpakken.
We besteden de wachttijd nuttig door op zoek te gaan naar het goedkoopste waterflesje. Helaas is dat spelletje na twee winkels af. De eerste biedt ze aan voor €4,50 per stuk. De tweede winkel vraagt slechts €2 voor twee flesjes en het bijbehorende bordje schreeuwt: Lowest Price. Daar vertrouwen we dan maar op gezien het enorme prijsverschil met de vorige aanbieder. Vervolgens betalen we fors te veel voor onze lunch bij M. Opvallend dat de prijzen zonder belasting ruim twee keer zo hoog zijn, maar je wel dezelfde cheeseburger krijgt voorgeschoteld.
Schiphol biedt tegenwoordig niet alleen meer vermaak waar ze grof geld voor vragen maar we kunnen zomaar gratis een bezoekje brengen aan het Rijksmuseum en vervolgens Science museum Nemo. Beide hebben een tentoonstelling in de transitlounge neergezet.
Rond de klok van vijf ploffen we dan eindelijk neer op stoelen 59E en 59D aan boord van vlucht KL0875. De keuze van de plekken leek vanachter de laptop een briljant idee. 59D had immers niemand direct achter zich en kon ongestoord achterover leunen. Wat de handige stoelenkiezer van KLM echter vergeten was te vermelden is dat er minstens vier kinderen onder de vier jaar binnen een straal van zes stoelen zitten. Twee daar van kunnen helaas niet goed tegen kleine ruimtes en gaan hier mee om door gigantisch druk te worden. Deze drukte wordt regelmatig vergezeld met tranen en lawaai. U kunt zich een voorstelling maken.
Rondom 21.00 Nederlandse tijd (03.00 Thaise tijd) vind de cabin crew het mooi geweest en dimmen de lichten. Tijd om te gaan slapen.