De klok slaat 6 uur zodra ik op de fiets stap. We gaan vandaag op vakantie naar Zuid Limburg. Het reisgezelschap bestaat dit jaar uit Annemijn, Alex, Emmelie, Juliette en Jolanda. Nu is laatst genoemde geen derde kind maar een derde volwassene. Dat houdt in dat het aantal zitplekken in de auto niet overeenkomt met het aantal reisgenoten, vier om vijf wel te verstaan. Een logisch gevolg hiervan is dat ik per fiets naar Zuid Limburg reis. De NS steunde dit plan massaal door een staking uit te roepen in ondermeer regio zuid.
De route die ik afleg richting Limburg is per toeval exact dezelfde als de 3 daagse fietsvakantie van vorig jaar. Ook dit maal reis ik via de pontjes langs dorpen als Amerongen, Eck en Wiel, Ooijen en meer van zulks. Tegen 9 uur heb ik Oss al achter me gelaten en zet ik koers naar Helmond en Weert. Onderweg kom ik langs allerhande stopplaatsen waar ik vorig jaar gezeten heb, toch wel grappig om te zien. In Erp hou ik pauze door bij de lokale Albert Heijn versnaperingen te halen. De vraag of ik even van de toilet gebruik kan maken blijkt dermate lastig te zijn voor de kassajuffrouw dat ze gebruik moet maken van een tweetal hulplijnen. Een andere kassajuffrouw schiet te hulp en begeleidt me naar achter naar de toiletten. Toch beter dan in de bosjes plassen vind ik zelf. De versnaperingen worden genuttigd op een bankje genaamd “Hurkske”. Hoewel het een laag bankje betreft hoef ik ook weer niet te hurken, dus ik acht de naam lichtelijk overdreven.
Als ik rond 11 uur bovenstaand bord voorbij zie komen dan trek ik de conclusie dat ik toch wel heel goed op schema lig. Gewenste aankomst van 15.00 gaat prima lukken volgens mij. De pedalen draaien soepel rond en ik merk nog geen vermoeidheid. De temperatuur begint wel aardig op te lopen en staat inmiddels al hoog in de 20 graden, de 30 komt in zicht.
"Een vakantie in eigen land in Juni is een aardig risico maar wij treffen het wederom enorm. Het is vandaag de warmste dag van het jaar (so far) met 32 graden. Ook voor de rest van de week hebben we heel veel geluk, de temperaturen blijven in de hoge 20 graden."Voor deze trip heb ik de Wahoo fietscomputer geprogrammeerd met automatische herinneringen. Iedere 15 minuten dient er gedronken te worden en vanaf 30km dient er iedere 10km iets gegeten te worden. Het menu voor vandaag bestaat uit 2 soorten gel; citroen of cola, 2 soorten repen; nougat of dadel, en voor het moraal nog roze cadilacs als gummy’s. Voldoende afwisseling maar zou later blijken wellicht wat teveel zoetigheid voor deze warme dag.
Net als op TV zitten alle hoogtemeters van deze etappe ook in de staart. Het zijn er niet veel maar op zo’n hete dag met zo’n afstand in de benen kijk ik er toch niet echt naar uit. De plaatsnamen bestaan in deze fase uit Kelpen-Oler, Grathem, Panheel en Wessem en het kompas staat gericht op Koningsbos alwaar ik de grens met Duitsland over zal steken. Versterkt toch weer dat gevoel dat Zuid Limburg in het buitenland ligt. Na het uitstapje Duitsland kom ik Heerlen binnen. Boven aan de Heerlerbaan worden de hoofdpijn en warmte me iet wat teveel en plof ik neer op een bankje. We schrijven 13.15 met nog 15km te gaan. Ruim op tijd om even bij te komen van de hitte. Ik zie op de telefoon berichten van de bezemwagen die behoorlijke vertraging op heeft gelopen. Het zit wel goed met die tijdslimiet dus. Als ik een beetje bijgekomen ben schuift er een mevrouw naast me op het bankje, begrijpelijk in deze hitte, we zoeken allen verkoeling. Ik kan het iets minder waarderen dat ze na een paar minuten een sigaret op steekt maar ik heb absoluut geen puf om er iets van te zeggen. Na een half uurtje pauze stap ik weer op de fiets voor het laatste stukje. Vanuit Heerlen steek ik nogmaals de grens over via de Avantis Allee. Hier kom ik langs twee enorme blokkendozen één van Amazon en één van DHL/Deutsche Post. Het enige wat mij nog rest is de laatste klim vanuit Lemiers naar Vaals en dan komt eindelijk het Landal bord Hoog Vaals in zicht. Ik ben er.
Tevreden met mijn prestaties plof ik neer in het restaurantje van het park en bestel een cola en groot glas water. Gelukkig heb ik nog een uur de tijd om rustig bij te komen want de bezemwagen rijdt pas net voorbij Venlo. Ondertussen werp ik eens een blik op de kilometerteller. 187 kilometer in 1 dag. Nooit eerder heb ik zo ver gefietst, toch best wel even een trots gevoel. Helemaal bij deze temperaturen. Zodra de bezemwagen het park binnen rolt begint de chaos van de aankomst. Alle tassen en koffers naar de juiste kamers en vervolgens het voorbereiden van alle faciliteiten. De avond vliegt voorbij. Morgen weer een dag!
